පාප් වහන්සේ ගේ සිපගැනීමේ සදාචාරය නොහොත් අනෙකාගේ හෙළුව රස විඳීම

 

මෙම සිදුවීමට පාප්වහන්සේගේ කිසිදු සම්බන්ධයක් නොමැති නිසා
එතුමාගේ චායාරුපයක් ඇතුලත් නොකරන ලදී

     "පාප් වහන්සේ මුස්ලිම් කුමරියක සිපගනී" යනුවෙන් ලොමු ඩැහැගන්වෙන ඇඟ කිලිපොලා යන පුවතක් එක්තරා වෙබ් අඩවියක වාර්තාකර ඇත.මිනිසුන් හරි පුදුමාකාරය.පුදුමාතලන් වලටත් වඩා පුදුමාකාරය. ඔවුන් තමා ඇඳුම් හැඳ සිටිනා ගමන් අනෙකා හෙලුවෙන් සිටිනු දක්නට ප්‍රිය කරයි.අනෙකාගේ හෙලුව රසවිඳ ප්‍රමෝදයට පත්වනවා පමනක් නොව අනෙකා නිරුවත්කර හෙලුව රසවිඳීමටද බලා සිටී.බොහෝ බටහිර ක්‍රිස්තියානින්ට මෙහි ඇති ගැටළුව පාප් වහන්සේ සිපගත් තැනැත්තිය මුස්ලිම් වීමද  විය හැක.

          සමාජයට පරමාදර්ශයන් ඕනෑය. ඔවුන්ට කාට හෝ වැඳුම් පිදුම් කිරීමට ඕනාය. මග පෙන්වා දක්කාගෙන යාමට කෙනෙකු උවමනාය.පරිනාමයේ මුල් යුගයේ සිටම ගොත්‍රික ‍රැලට නායකයාට අමතරව මග පෙන්වීමට පූජකයෙකු උවමනා විය.ඔහු බොහෝ විට මන්ත්‍ර කරුවෙකු හෝ මුහුකුරාගිය  මහල්ලෙකු හෝ විය.නිශ්පාදනයේ ඒකාධිකාරය නායකයා සතු උවත් සමාජයේ අවනත බව කීකරු බව වැඩිපුරම පවතියේ මෙකී පූජකයන් සතුවය.පසුව ආගම් ලෙස සංවිධානය වු පසුද රජු විසින් ආගමද ආගම විසින් රජුද තම පැවැත්ම සඳහා එකිනෙකා සරණපාවාගන්නා ලදී.සැබැවින්ම මේ ලොකේ වැඩිපුරම මිනිස් ඝාතන ලේ වැගිරීම් සිදුව ඇත්තේ ආගමේ නාමයෙනි.අදද දේශපාලනයේ වැඩිපුරම විකිණිය හැකි සටන්පාඨය සිංහල බෞද්ධකම වී ඇත්තේ එබැවිනි.සරම ගහගෙන එන පන්සලේ පෙනීහිටින ඔනෑම පාහරයෙකු කවුන්සිලෙට යවන්නට අදපවා මහජනයා සූදානම්ය. මහජනතාව තමාට පරමාදර්ශ සපයන්නට පත් කරගත් මේ ගුරුකුල (ආගම්) තමාගේ අධිපතිත්වය මිනිසා අතර ව්‍යාප්ත කිරීමට නිරතුරු කැසකයි. ඒ සඳහා පත්කරගත් එජන්තයන්ගේ පැවත්ම එම ආගමේම මූලධර්මයන්ටම පටහැනි වීම ඇරඹූ විගස සියල්ල දෙදරා යයි.මෙය හරියට මහනකම පිලිඹඳ නිසි අවබෝධයක් නොමැති වයසක පසුවන දරුවන් මහන කර පසුව ඔවුන් ගේ පැවත්ම ගැන වද වෙනවා හා සමාන ක්‍රියාවකි.පැවිදිවරයට වඩාත් බරපතල  හානි සිදුවනුයේ මෙසේ අනවබෝධයෙන් ඒවාට යොමුවන්නවුන් නිසාය.


          සිපගැනීම යනු චාරිත්‍රයකි ආචාර විධික්‍රමයකි. එය මිනිසා අතර සෙනෙහස ආදරය හුවමාරු කර ගැනීමට සඳහා වූ අපුර්ව චර්යාවකි ක්‍රියාකාරකමකි. එය සෙනහසින් යුතුව විඳ ගැනීමට නොහැකිවීම කුහක කම මිස අන් කිසිවක් නොවේ.මුලින් කී පරිදි තමාහට පරමාදර්ශ සැපයීමට තොරාපත්කරගත් අධ්‍යාත්මික නායකයින් ගේ පැවැත්ම වඩාත් අවශ්‍යය ඇතුලතින් ජරාජීර්න කුණු ගඳ ගහනවුන්ටය.සැබෑ ආගමද සැබෑ දෙවොලද සැබෑ විමුක්තියද ඇත්තේ තමා තුලය තම පැවැත්ම තුලය. තමා තුල නොමැති  පාරිශුද්ධත්වය අනෙකාගේ සොයන්නේ තමාතුල ඇති හිස් තැන වසාගැනීමටය.හිතයටින් සාරව සුනිල්ලාවීමට නොහැකි වීම නිසා ඔහුට වෛරකර පලක් නැත. තමා වසාසිටින හෙළුව අනෙකාගේ දුටු කල එය ආතල් එකක් වන්නේ එබවිනි.සිපගැනීම මහා අපරාධයක් වූ ලොව මිනීමරුම් ලේවැගිරීම් ආශිර්වාදයක් වන්නේ එබවිනි.